Z dniem 1 stycznia 2019 r. Austria wprowadziła mechanizm dostosowania do celów obliczania zryczałtowanej kwoty zasiłków rodzinnych i różnych przywilejów podatkowych, jakie to państwo przyznaje pracownikom, których dzieci mieszkają na stałe w innym państwie członkowskim. Owe przywileje podatkowe obejmują ulgę podatkową na pozostające na utrzymaniu dziecko, ulgę podatkową dla gospodarstwa domowego o jednym dochodzie, ulgę podatkową dla rodzica samotnie wychowującego dziecko oraz ulgę podatkową z tytułu świadczeń alimentacyjnych. Dostosowanie może zostać przeprowadzone w górę lub w dół, stosownie do ogólnego poziomu cen w danym państwie członkowskim.
TSUE w wyroku w sprawie C-328/20 z 16 czerwca 2022 r. stwierdził, że zasiłki rodzinne i ulga podatkowa na pozostające na utrzymaniu dziecko stanowią świadczenia rodzinne objęte rozporządzeniem w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, które nie podlegają jakimkolwiek obniżkom lub zmianom z powodu tego, że ich beneficjent lub członkowie jego rodziny mieszkają w innym państwie członkowskim niż to, które je przyznaje. Trybunał uznał, że sporne przepisy austriackie, w zakresie w jakim przewidują dostosowanie świadczeń rodzinnych w zależności od państwa miejsca zamieszkania dzieci ich beneficjenta, są niezgodne z rozporządzeniem w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Omawiany mechanizm dostosowania stanowi dyskryminację pośrednią opartą na przynależności państwowej, która w żadnym razie nie jest uzasadniona. Trybunał podkreślił w tym względzie, że pracownicy migrujący uczestniczą w taki sam sposób jak pracownicy krajowi w ustalaniu i finansowaniu wkładów, z których następnie są opłacane owe zasiłki rodzinne i przywileje podatkowe, przy czym nie uwzględnia się w tym zakresie miejsca zamieszkania dzieci tych pracowników.
Więcej: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX:62020CJ0328