Godny uwagi wyrok TSUE w sprawie C-27/23 I Hocinx, dotyczącej równego traktowania w Unii Europejskiej (Komunikat prasowy nr 85/24 Luksemburg, z dnia 16 maja 2024 r.)
Zasada równego traktowania zawarta w art. 21 Karty Praw Podstawowych, opiera się m. in. Na zakazie dyskryminacji etnicznej lub społecznej. W wyroku TSUE stwierdził, że obywatel belgijski pracujący w Luksemburgu i zamieszkały w Belgii, posiadający status pracownika przygranicznego, podlega luksemburskiemu systemowi dodatków rodzinnych, na tych samych zasadach co rezydent Luksemburga.
W przedmiotowej sprawie pracownikowi przygranicznemu cofnięto dodatek rodzinny na dziecko, któremu pracownik zapewnia pieczę rodzinną. Decyzję tłumaczono tym, że dziecko nie posiada więzi filiacyjnych, podkreślając, że gdyby dziecko zamieszkiwało w Luksemburgu, wówczas pracownik byłby uprawniony do pobierania powyższego zasiłku.
Takie podejście przynosi… ewidentną dyskryminację. Trzeba podkreślić, że pracownik przygraniczny, czy rezydent pracując w Luksemburgu przyczynia się do finansowania luksemburskiej polityki społecznej (analogicznie – każdego innego przyjmującego państwa członkowskiego), w związku z podatkami i składkami socjalnymi płaconymi przezeń w Luksemburgu (i odpowiednio – każdym innym państwie członkowskim) z tytułu wykonywanej tam pracy najemnej. Z tego tytułu pracownik powinien mieć możliwość korzystania ze świadczeń rodzinnych oraz przywilejów socjalnych i podatkowych na takich samych warunkach jak pracownicy krajowi.
W rzeczonej sprawie TSUE uznał, że pracownik przygraniczny powinien korzystać z tych samych przywilejów socjalnych, co pracownicy będący rezydentami.
Więcej: https://curia.europa.eu/juris/document/document… (dostęp:19.05.2024 r.).